Satalitarny skaning laserowy (SLS – Satellite Laser Scanning)

Systemy lidarowe, takie jak VCL (Vegetation Canopy Lidar) umieszcza się na satelitach okołobiegunowych. Przykładowo przy realizacji projektu ESSP (Earth System Science Pathfinder) ten satelita NASA dostarczał danych dla obszarów Ziemi (pas: od 65°N do 65°S) przy wykorzystaniu pięciu wiązek lasera impulsowego MBLA (Multi-Beam Laser Altimeter) o wielkości plamki (ang. footprint) rzędu 25 metrów, odległych od siebie o 2 km (obrazowanie na szerokości pasa 8 km). Głównym jego zadaniem było obrazowanie wegetacji lasów deszczowych poddawanej silnej antropopresji. Innym, nowszym przykładem jest altimetr lidarowy GLAS (Geoscience Laser Altimeter System) zamontowany na satelicie NASA w programie ICESat (Ice, Cloud and land Elevation). Jest to urządzenie typu „pełnej fali” (full waveform) składające się w zasadzie z 3 skanerów (jeden jest niestety uszkodzony) o wielości plamki 70 metrów (kolejno rejestrowanych na trasie obrazowania co 175 metrów). Pierwsze wyniki badań nad wykorzystaniem tego skanera do detekcji obszarów LAS/NIE-LAS oraz różnic w obrazowaniu drzewostanów zimą i latem z obszaru Francji i Holandii dają pozytywne rezultaty (Duong i in., 2006).